Het thema van het boek is schijn. In het voorwoord van het boek staat: ‘’al siet men de luy men kenne se niet’’. Dit is een uitspraak die in veel van zijn toneelstukken voor komt. Hiermee wordt bedoeld dat het uiterlijk van iemand niets zegt over het innerlijk van die persoon. De mooie kleren van Jerolimo zeggen nog niet dat Jerolimo een mooi karakter heeft. Door zich rijk en mooi te kleden doet hij alsof hij rijk is terwijl hij eigenlijk arm is.

In de tijd waarin Bredero zijn toneelstukken schreef hadden toneelstukken vaak een ethisch/didactisch-doel: het publiek normen en waarden van juist sociaal gedrag voorhouden. In dit toneelstuk doet Bredero dat door te laten zien dat mensen niet altijd zijn hoe ze zich voordoen.